Waarom Saidia?
Mijn naam is Skip van Genugten en ik ben de oprichter van Saidia Vrijwilligerswerk. In mijn super mooie tijd als vrijwilliger in Iringa, Tanzania, liep ik helaas wel tegen wat dingen aan binnen de organisatie van het vrijwilligerswerk. Na veel nadenken over de oorzaak van deze problemen, ben ik met oplossingen gekomen die vrijwilligerswerk nuttiger, veiliger en leuker zouden maken. Met die oplossingen als basis ben ik Saidia Vrijwilligerswerk begonnen. Lees hieronder de visie van Saidia die per probleem beschreven staat.
De problemen en onze oplossingen
Weeshuis
toerisme
Er zijn veel vrijwilligersorganisaties die als project weeshuizen aanbieden. Dit lijkt een goede plek om te helpen en dit doen vrijwilligers vaak ook met goede bedoeling, de realiteit lijkt echter dat de negatieve gevolgen de positieve uitwegen.
Kinderen in weeshuizen hechten zich vaak snel en sterk aan hun begeleiders. Omdat vrijwilligers komen en gaan, is dit heel schadelijk voor de kinderen. Dit verergert de hechtingsproblemen die ze al hebben. Om deze reden doet vrijwilligerswerk in weeshuizen meer kwaad dan goed. Omdat het wel erg populair is, gebruiken organisaties vaak nog weeshuizen om vrijwilligers te winnen.
Om deze problematiek te voorkomen hebben wij geen weeshuisprojecten. Wij werken samen met een kleuterschool voor kinderen met stabielere thuissituaties, waardoor ze geen diepe emotionele band vormen met de vrijwilligers, maar het vooral erg leuk en behulpzaam is dat ze langskomen. Zo kunnen de vrijwilligers met een gerust hart naar huis, zonder dat de kinderen daar veel last van krijgen.
Prijzig vrijwilligers
werk
Voor mijn eigen tijd in Tanzania koos ik de goedkoopste Nederlandse vrijwilligersorganisatie die ik kon vinden. Ik ging er dan ook vanuit dat het niet goedkoper dan dit kon en dat al het geld dat ik betaalde, ofwel naar de accommodatie ofwel naar de projecten ging als donatie. Na wat gesprekken met mijn lokale vrienden over de prijzen daar, bleek niets minder waar.
De realiteit is helaas dat veel organisaties geld in eigen zakken stoppen. Ze maken veel winst op hun vrijwilligers en er gaat weinig tot geen geld naar de projecten. Wij geloven er in dat vrijwilligerswerk niet duur hoeft te zijn, en dat er vooral niet vanuit winstoogmerk gekeken moet worden.
Om deze reden wordt het geld dat je bij ons betaald enkel besteed aan accommodatie, vervoer, transparante donaties aan de projecten en een eerlijk en leefbaar salaris voor onze medewerkers op uurbasis. Dit is dan ook de reden dat onze prijzen aanzienlijk lager zijn dan die van andere Nederlandse organisaties.
Persoonlijke aandacht voor de vrijwilligers
Omdat de meeste vrijwilligersorganisaties projecten hebben in veel verschillende regio’s, is er vaak weinig toezicht op de individuele regio’s. Er zijn te veel vrijwilligers over de hele wereld om bij te houden en de organisatie kent de lokale begeleiders vaak enkel via telefonisch contact. Niet alleen is dit onveilig voor de vrijwilligers, er is vaak ook geen duidelijke hulp voor dingen waar je eventueel tegenaan kan lopen. In een vreemd land kan dit tot moeilijke situaties leiden. Dit heb ik tijdens mijn reis met eigen ogen aanschouwd.
Precies om deze reden werken wij in een regio: Iringa, Tanzania. Dit is dan ook de regio waar ik zelf vrijwilligerswerk gedaan heb. Ik heb hier capabele en betrouwbare mensen ontmoet, die ik om die reden ook als begeleiders heb gekozen. Deze staan dan ook vanaf het moment dat je aankomt voor je klaar. De projecten zijn projecten waar ik ben geweest, en waarvan ik de projectleiders ken. Ook is er een Nederlandstalig contactpersoon in Iringa zelf die altijd bereikbaar is. Zo weten wij zeker dat onze vrijwilligers goed ontvangen en goed begeleid aan de slag kunnen.
Omdat wij werken in een regio waar wij zelf ook erg bekend zijn, hebben wij altijd goed zicht op de situatie daar. Wij houden grondig contact met de lokale begeleiders en natuurlijk met onze vrijwilligers over hoe alles gaat. Wij kunnen je alles vertellen over de regio en de gedragscodes die eraan vast zitten. Zo weet je van tevoren al hoe je het beste uit je tijd als vrijwilliger kan halen.
Structuur in het vrijwilligerswerk
Wat ik in mijn tijd in Tanzania merkte is dat er weinig structuur was in het vrijwilligerswerk. De vrijwilligers kwamen op een school aan, gaven soms een uurtje les en gingen dan weg. Vervolgens kwamen er na een week nieuwe vrijwilligers, die dan weer de exact zelfde les gaven, over onderwerpen die er al lang in zaten.
Bij Saidia werken wij met vaste lesuren en een leerschema dat ervoor zorgt dat de leerlingen op de scholen een lineair leertraject hebben en dus echt vooruitgaan door de hulp van de vrijwilligers. In het weekend zijn de vrijwilligers vrij, maar mogen ze uiteraard wel op bezoek bij de projecten die dan nog open zijn. Verwacht zeker geen volle werkweek, alhoewel extra uren op het project altijd mogelijk zijn als het wenselijk is. Voetballen en spelen met de kinderen buiten de lesuren mag altijd, maar op deze manier weten we tenminste zeker dat de kinderen ook vooruitgaan in hun leerstof.